Znajomość czasownika ’to be’ to podstawa w nauce języka angielskiego.
Ale sama odmiana to nie wszystko!
W dzisiejszym wpisie przypatrzymy się zdaniom z czasownikiem 'to be’ w czasie Present Simple.
Jeżeli jeszcze nie czytałeś mojego tekstu SZYK ZDANIA TO ŚWIĘTOŚĆ to teraz jest odpowiedni moment. Polecam zapoznać się z nim zwłaszcza jeśli jesteś wzrokowcem.
Z językiem angielskim sprawa jest o tyle prosta, że każdy element w zdaniu ma swoje ściśle określone miejsce. Dlatego nasza strategia w nauce polega na zapamiętaniu schematu.
Do dzieła!
(Uwaga!!! W tym wpisie zakładam, że znasz już odmianę czasownika to be. Jeżeli chcesz się jej dopiero nauczyć przejdź TUTAJ)
Zdania twierdzące
Zdania twierdzące z czasownikiem 'to be’ są stosunkowo proste.
Występują w nich kolejno:
PODMIOT (Czyli osoba wykonująca czynność) + OSOBOWA FORMA CZASOWNIKA 'TO BE’ (czyli am, is lub are) + DOPEŁNIENIE (czyli reszta zdania)
Popatrzmy na przykłady:
He is my brother. – On jest moim bratem.
They are friends. – Oni są przyjaciółmi.
We are hungry. – Jesteśmy głodni.
You are my neighbour. – Jesteś moim sąsiadem.
Prawda, że to nie jest trudne?
Problem zaczyna się, gdy napotkamy formy skrócone. Gdy nie mamy ich jeszcze utrwalonych, możemy mieć problemy z właściwym odczytaniem zdań.
Popatrzmy na przykłady poniżej:
They’re at school. – Oni są w szkole.
He’s tired. – On jest zmęczony.
Tom’s my friend. – Tom jest moim przyjacielem
Za każdym razem, gdy w zdaniu pojawi się apostrof (czyli przecinek u góry), to albo ukrywa się tam fragment czasownika to be albo czasownik have got albo not albo nic się nie ukrywa i jest to dopełniacz saksoński.
Formy skrócone po jakimś czasie przestaną sprawiać trudności. Do tego czasu jednak, pisząc samodzielnie można stosować formy pełne i stopniowo zamieniać je na skrócone, natomiast czytając zdania i rozwiązując przykłady trzeba zabawić się w detektywa i starać dobrze rozszyfrowywać skróty.
Zdania pytające
W zdaniach pytających czasownik to be przenosimy na początek zdania, przed podmiot.
Is he my brother? – Czy on jest moim bratem?
Are they friends? – Czy oni są przyjaciółmi?
Are we hungry? – Czy my jesteśmy głodni?
Are you my neighbour? – Czy jesteś moim sąsiadem?
W przypadku zdań pytających nie mamy form skróconych, więc są to zdania stosunkowo łatwe.
Zdania przeczące
W zdaniach przeczących po czasowniku to be pojawia się słowo przeczące NOT.
Czasownik to be tworzy z NOT formy skrócone:
is not = isn’t
are not = aren’t
Reguła tworzenia wszystkich form skróconych z NOT (nie tylko czasownika to be) jest taka:
Sklejamy razem dwa słowa i zamiast litery „o „w słowie NOT wstawiamy apostrof.
Popatrzmy na przykłady zdań przeczących:
We are not friends. – Nie jesteśmy przyjaciółmi.
He is not my teacher. – On nie jest moim nauczycielem.
It is not my book. – To nie jest moja książka.
A teraz te same zdania tylko z formą skróconą:
We aren’t friends. – Nie jesteśmy przyjaciółmi.
He isn’t my teacher. – On nie jest moim nauczycielem.
It isn’t my book. – To nie jest moja książka.
Myślę, że po przeczytaniu tego wpisu wiele osób powie: To nie jest wcale takie trudne!
I ja się z tym całym sercem zgadzam.
A jednak wielu uczniów ma duże problemy z prawidłowym zastosowaniem czasownika ’to be’ i ze wszystkimi rodzajami zdań. Dlatego teraz spróbuję wskazać najczęstsze trudności tak, aby każdy mógł sprawdzić swoje umiejętności pod tym względem.
Pierwszym i najczęstszym problemem jest po prostu brak znajomości odmiany czasownika ’to be’. Niektórzy uczniowie mają trudności z jej zapamiętaniem w standardowym czasie a potem dochodzi tyle nowych rzeczy, że czasownik ’to be’ gubi się gdzieś w całym morzu słówek i wyrażeń. Dlatego zamiast zawzięcie wkuwać na pamięć odmianę czasownika, ja zachęcam, aby ją wydrukować i nauczyć się prawidłowego zastosowania.
Umiejętność zastosowania czasownika ’to be’ w zdaniu jest ważniejsza niż jej znajomość na pamięć!!!
Przeciętny uczeń i tak po jakimś czasie korzystania z wydrukowanej pomocy przyswoi wszystko. Uczeń z problemami, z pewnością będzie potrzebował takiej pomocy dłużej.
Kolejnym problemem, który powoduje błędy jest brak znajomości zaimków osobowych.
Owszem, większość pamięta doskonale, że HE to on, SHE to ona a słowa IT używamy w odniesieniu do przedmiotów i zwierząt. Ale gdy w zdaniu pojawia się my best friend, Tom and Steve lub Oscar’s cousins robi się już małe zamieszanie: Kto to jest? Kim jest podmiot w zdaniu? Jakiej formy czasownika to be z nim użyć? I najczęściej używa się tego, co akurat przyjdzie do głowy, licząc na szczęście.
Dlatego należy ćwiczyć zamianę różnych wyrażeń na zaimek osobowy wg wzoru:
My best friend (Mój najlepszy przyjaciel) – HE lub SHE
Tom and Steve – THEY
I and Steve – WE
Oscar’s cousin (kuzyn lub kuzynka Oskara) – HE lub SHE
ale
Oscar’s cousins (kuzyni Oskara) – THEY
Zobaczcie jak bardzo trzeba uważać na liczbę mnogą. Jedna, mała literka może zmienić nam całkiem znaczenie.
cousin – cousins
Innym słowem z którym trzeba uważać to
friend – friends
I jeszcze uwaga na jedno podchwytliwe wyrażenie:
The Browns – Państwo Brown – to liczba mnoga. Oznacza małżeństwo o tym nazwisku.
(Jeżeli chcesz poćwiczyć zaimki osobowe TUTAJ jest mój wpis na ten temat, a w nim dobra aplikacja z ćwiczeniem)
Trzecim przypadkiem, na który chcę zwrócić uwagę to nieznajomość zaimków wskazujących THIS, THAT, THESE, THOSE. Napisałam o nich oddzielny wpis, który można przeczytać TUTAJ.
Zaimki te mogą występować razem z rzeczownikiem albo też samodzielnie jako podmiot.
Aby prawidłowo dobrać do nich formę czasownika to be, należy zapamiętać, że:
THIS i THAT odnoszą się do liczby pojedynczej i wymagają użycia IS
THESE i THOSE odnoszą się do liczby mnogiej i wymagają użycia ARE
Popatrzmy na przykłady:
These are my books. – To są moje książki.
This film is very interesting. – Ten film jest bardzo interesujący.
Those are my shoes. – Tam są moje buty (dosłownie: Tamte to są moje buty)
Na koniec podam przykład problemu, jaki napotkał jeden z czwartoklasistów.
Polecenie brzmiało: Zamień zdanie na pytające:
They’re happy.
Uczeń napisał tak:
Re they happy?
Na czym polegał błąd ucznia?
Nie pomyślał co się kryje za apostrofem, nie pociągnął końcówki za ogonek i nie rozwinął jej do pełnej formy: ARE. Dopiero pełną formę ARE stawiamy przed podmiotem w zdaniu pytającym.
Odpowiedź powinna więc być zapisana tak:
Are they happy?
Ten wpis może wydawać się długi i niepotrzebnie skomplikowany ale starałam się w nim przedstawić wszystkie możliwe problemy jakie można napotkać układając zdania z czasownikiem to be.
Na stronie z ćwiczeniami do wydruku znajdziecie różne propozycje do pracy samodzielnej.
Polecam też krótkie gry z aplikacji LearningApps. Starałam się je tak ułożyć, aby zawierały wszystkie problematyczne aspekty. Trzeba w nie zagrać kilkukrotnie, ponieważ w niektórych z nich jest więcej materiałów niż na jedna rundę.